Road trippin' (deel 2)

Deel 1 ging over de start van onze reis, de vliegreis en San Francisco. Vandaag verder. Richting Monterey en Big Sur.

Nog bij San Francisco reden we naar de Grote Oceaan, hier heet ‘ie Pacific Ocean. Stevie was er nogal stil van. Waarschijnlijk omdat ze denkt dat er zeemeerminnen in zwemmen.

We volgden hier de Pacific Coastway, de Highway One. Onze eerste tussenstop: Año Nuevo State Park. Hier konden we ook even echt met onze voeten in de Pacific.

Na het maken van deze foto moesten we rennen; er kwam een hoge golf en binnen een paar seconden lag deze rots in de zee. Niks ergs, hoor. Gewoon natte voeten, was ook niet erg geweest. We doen geen gevaarlijke dingen. Bovendien staan er overal borden met wat wel/niet mag en daar houden we ons netjes aan.

Een stuk boomstam op het strand. Helemaal glad van het zand…

…en pee-ka-boo!!

Next stop:

Haha! 🙂

Dit moest natuurlijk even. Dennis The Menace Playground in Monterey.

We wilden in Monterey verblijven en kozen uiteindelijk voor het rustigere Pacific Grove. Totaal geen spijt van gehad!! Het was er zó mooi!!

Alle huizen hadden wel iets bijzonders: een mooie pastelkleur, een toffe veranda of gruwelijk groot. Het huis hierboven is het museum bij Monarch Grove.

Monarch Grove is een soort parkje, speciaal aangelegd voor de monarch vlinder. In oktober trekken de monarch vlinders vanuit het noorden van de VS en het zuiden van Canada naar Californië en een deel van Mexico om te overwinteren. In Pacific Grove zijn de aantallen vlinders heel hoog. Daarom is er jaren geleden besloten een speciaal park te maken, Monarch Grove. Met planten die de vlinders aantrekken.

Je ziet de vlinder terug in het hele dorp. Elk huis heeft een afbeelding of beeld van de vlinder bij de voordeur, er is jaarlijks een vlinderparade (door de kleuterschool) en verschillende hotels, huizen en straten zijn naar de vlinder vernoemd.

We zagen al enkele vlinders, maar voor de echte trek waren we een aantal dagen te vroeg. Geen probleem, het was zo al mooi om te zien.

’s Avonds gingen we naar de pier in Monterey om te eten en gewoon even een kijkje te nemen. We zagen sealions en pelikanen en we aten ontzettend lekker bij een Italiaans restaurant.

Ik had cioppino. Niet typisch Italiaans, dit gerecht had z’n oorsprong in San Francisco. Het is een soort vissoep. De ober noemde het ‘stew’ (stoofpot), maar het was waterig genoeg om als soep te eten. Had ik al gezegd dat het ontzettend lekker was? 🙂

Omdat we ‘lang’ moesten wachten (nog geen kwartier, maar blijkbaar is dat hier lang), kregen we gefrituurde inktvis. Ook heerlijk! Knapperig korstje en sappige inktvis, niet dat hele rubberachtige.

Na het eten kocht ik nog salt water taffy. Slecht voor je tanden, maar oh zo lekker.

^ Hoe mooi is Pacific Grove?!

We maakten een lange wandeling langs de kust. Er zijn paadjes en overal staan bordjes met wat wel/niet mag. Duidelijk aangegeven dus.

^ Dit bordje stond er ook! Praktisch naast ons hotel stond zelfs een bord dat er regelmatig ‘mountain lion activity’ gespot was. Wij zagen er geen…

…maar deze dieren zagen we wél heel veel: pelikanen.

Het deed de Amerikanen op het wandelpad vrij weinig, haha! Maar wij stonden telkens te wijzen en te jubelen als er weer een stel pelikanen aan kwamen vliegen. Later, in Pismo Beach, zagen we ook nog een andere soort pelikaan. Een grotere, ook. Die vloog -natuurlijk- weg op het moment dat ik een foto wilde maken.

We vertrokken uit Pacific Grove en begonnen aan de 17 Mile Drive. Voor deze weg moet je betalen (tien dollar), maar dat vond ik het waard. We vergaapten ons aan de uitzichten op de Pacific én aan de supergrote huizen die er aan de route staan. Jeetje, wat een kasten!